Bila saya berkenalan dengan orang baru dan kebetulan mereka mengetahui latar belakang saya, soalan yang sering mereka tanya ialah kenapa lepaskan peluang itu, tidak rasa rugi ke dan lain-lain yang berkaitan. Sebenarnya saya dah tutup buku tentang tu, tapi bagi memuaskan mereka, ini yang dilontarkan kembali kepada mereka.
Adakah kita mendapat kepuasan bila kita buat sesuatu perkara? Apa guna kita dapat benda itu, tapi hati kita jiwa kita hidup kita terbelenggu resah dan sebagainya
Saya fikir saya telah buat keputusan yang tepat mengikut keadaan saya. Apa yang membezakan kerja dan kerjaya? Apa yang membezakan job dan career. Sama ke 2 benda tu?
Mudahnya yang saya boleh kata ialah job ialah awak pergi keje, buat keje awak tu, then balik dari keje. Esoknya pun sama. Awak pergi keje, buat keje awak tu, then balik dari keje. Itulah rutin awak. Keje hanya sekadar kerja. Tiada roh, tiada feeling, tiada dari dalam hati dan mungkin tiada hati. Orang suruh kerja, atau memang itu kerja awak, maka awak pun kerja la. Itulah maksud kerja.
Tapi kerjaya ialah, awak beria-ria nak pergi keje kerana awak dapat sumbangkan sesuatu pada kerja, buat kerja untuk kepuasan diri dan mendapat kepuasan bekerja, balik kerja pun dengan hati yang hepi. Ia semacam-macam ada pengisian, ada hati, ada feeling, ada kesungguhan, orang x suruh pun awak nak kerja. Masalah kat mana-mana akan tetap wujud, tapi kekuatan kita menghadapinya lebih terserlah. Itulah maksud kerjaya.
Begitulah analogi yang boleh saya buat tentang apa yang saya alami semasa saya belajar dan saya nak memilih kerjaya, dan bukannya kerja. Saya mahupun kepuasan dalam hidup saya. Meskipun mungkin kerjaya itu susah atau tidak macam kerja lain, tapi saya rasa hepi dan bahagia. Itulah pilihan saya…
Mungkin tidak ramai yang sependirian dengan saya. Ada
No comments:
Post a Comment